Pomimo swojego bardzo charakterystycznego wyglądu barszcz olbrzymi i barszcz Sosnowskiego niejednokrotnie są mylone z innymi gatunkami roślin. Osoby, które nigdy nie widziały kaukaskich barszczy często mylą je z innymi roślinami o dużych liściach (poznaj szczegóły morfologii kaukaskich barszczy i roślin, z którymi są one najczęściej mylone). Poniżej przedstawiamy zestawienie zdjęć i cech wyglądu zarówno kaukaskich barszczy, jak i podobnych gatunków roślin, które pomogą w odróżnieniu roślin.
Pobierz ulotkę o tym, jak odróżnić barszcz Sosnowskiego od innych gatunków roślin.
| Kaukaskie barszcze (barszcz Sosnowskiego i barszcz olbrzymi) |
barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium) |
arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica) |
dzięgiel leśny (Angelica sylvestris) |
marchew zwyczajna (Daucus carota) |
| pokrój | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Wysokość ok.2-3 m, a czasem do 4-5 m | Wysokość 50-150 cm | Wysokość do 2,5 m (podgatunek nadbrzeżny osiąga 3 m) | Wysokość zazwyczaj ok 1,5 m | Wysokość zazwyczaj ok 50 cm |
| liście | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Liście (odziomkowe i dolne łodygowe trójlistkowe) bardzo duże. Blaszki liściowe ok1,2-1,6 m długości. U barszczu Sosnowskiego – słabiej podzielone o bardziej tępych odcinkach niż u barszczu olbrzymiego. Listek szczytowy szerszy i bardziej zaokrąglony ; u barszczu olbrzymiego – wysmukły, zaostrzony. Osobniki młode wykształcają tylko rozety liściowe. |
O bardzo zmiennym kształcie; 3-listkowe lub pierzaste. Dolne liście duże, z długimi, rynienkowatymi ogonkami, górne mniejsze, z dużą pochwą przekształconą w liściak. Szorstko owłosione, ze sztywnymi szczecinkami na nerwach od spodu. Liście mają zróżnicowane kształty, przeważnie są pierzastosieczne z 3-5 listkami jajowatymi, karbowanymi lub piłkowanymi. | Duże, 3–4-krotnie pierzaste, osadzone na długich ogonkach. Liście górne obejmują łodygę rozdętymi pochwami. Poszczególne listki są jajowate, na brzegu nierówno wcinane, ciemnozielone, od spodu sinozielone. | Podwójnie do potrójnie pierzastych, nierówno piłkowane. Dolne są większe i bardziej złożone, posiadają pochwowate i rynienkowate ogonki, górne – prostsze, z dużą pochwą. | Liście 2 lub 3-krotnie pierzastosieczne, równowąskie. |
| kwiatostany | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
| Białe lub czasem różowawe, zebrane w duże, wielkopromieniowe, lekko wypukłe baldachy (największy – na osi pędu głównego o średnicy 30-80 cm i kilkadziesiąt mniejszych), złożone na ogół z kilkudziesięciu baldaszków. | Kwiatostan stanowi 15-30 baldaszków różnej długości zebranych w baldach złożony. Baldaszki mają szypułki z owłosioną stroną wewnętrzną. Kwiaty promieniste, o białych płatkach, czasem czerwonawych lub żółtozielonych. Poszczególne kwiaty zbudowane są z 5 małych działek kielicha, 5 płatków korony, 5 pręcików i jednego słupka z dwiema szyjkami. Miodniki znajdują się na zalążni. Oprócz kwiatów obupłciowych zdarzają się w kwiatostanie także kwiaty męskie. | Drobne, zebrane w duże, kuliste baldachy złożone, zielonkawo-żółte (u podgatunku typowego) i zielonkawo-białe (u podgatunku nadbrzeżnego). Kielich o pięciu niewyraźnych ząbkach. Płatków korony pięć, o długości ok. 1,5 mm. Pręcików pięć. Słupek dolny, z dwiema szyjkami. Pokryw brak, pokrywki płaskie i równowąskie, o długości mniej więcej takiej, jak baldaszki (u podgatunku nadbrzeżnego szczeciniaste i krótsze) | Zebrane w baldachy, złożone z 20-55 baldaszków. Pokryw brak, pokrywki liczne, lancetowatorównowąskie. Płatki korony niepozorne, białe (czasami, rzadko są czerwonawe), eliptyczne. pręciki stosunkowo długie, szyjka słupka wygięta. | Małe, białe, zebrane u szczytu rośliny w baldach złożony z pierzastymi pod baldachem i trójwrębnymi pod baldaszkami pokrywami. |
| łodyga | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
|
Okrągła, bruzdowana, słabo owłosiona, na jej powierzchni znajdują się charakterystyczne fioletowawe plamki; u podstawy zazwyczaj osiąga średnicę ok. 5-12 cm, pusta w środku. Łodyga (pęd kwiatowy) jest wykształcona zazwyczaj w 2-3 roku wegetacji.
|
Prosto wzniesiona, dęta, rozgałęziona, żebrowana i kanciasto bruzdowata, często porośnięta krótką, skierowaną w dół szczecinką. | Gruba, naga, bruzdowana, nieowłosiona, rozgałęziona, pusta w środku w międzywęźlach. | Prosto wzniesiona, dęta, naga, obła, słabo rozgałęziona, w górnej części delikatnie bruzdowana. Kłącze białawe, rozgałęzione. | Wzniesiona, rozgałęziona, pusta wewnątrz. Jest bruzdowana i szorstko owłosiona. |
| Opracowanie własne na podstawie: Sachajdakiewicz I., Mędrzycki P., Wytyczne dotyczące zwalczania barszczu Sosnowskiego (Heracleum Sosnowskyi) i barszczu Mantegazziego (Heracleum mantegazzienum) na terenie Polski, GDOŚ 2014, Wikipedia; fot. I Sachajdakiewicz | ||||